dokundum dün gece resmine
duvarlar yıkıldı başıma
gözlerimde ölüm damlıyordu sanki.
kafamı kaldırıp
gökyüzüne baktığımda
yüreğimin alev alev yandığını hissettim.
kafamı yasladım soğuk duvarlara
ızdırap içindeydim kuramadım hayalini.
ilk hecem ölümdü
dört yanım yıkık ve dökük
belki son çırpınışlar
belki son nefes
belki de son bakış ölüm gibi.
musalla taşında soğuk bir beden
ölüm ben der gibiydi dün geceki çırpınışlar.
bir sızı içinde uykuya dalmışken beden
kulağıma gelir tah ötelerden çığlık sesleri.
aradım durdum yıllarca
resimlerine bakıp avuttum kendimi.
hep seni aradım belki gelirsin diye
koşarcasına sokak aralarında
yalın ayak
oysa giden gelmiyormuş
ben avutmuşum kendimi.
sana olan bu hasretliğimi
bende yüreğime yazdım
yanı başına mezarımı kazdım
ölümlerden ölümlere atıp durdun
boş bir mezara koydum bedenimi...
Hüseyin YANMAZ
09/02/2012
Kayıt Tarihi : 15.2.2012 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!