yine beyhude geçen bir ömrün
bilinmez labiretlerimdeyim şimdi
nereye gitsem
karanlığın ortasında buluyorum kendimi
tutunacak bir el birdal arıyorum kendime
aradıkça batıyorum hayalimin bittiği yere
kapılar kapanıyor birer birer yüzüme
son umutta tükeniyor şimdi
insanlığın bittiği yerde.
Kayıt Tarihi : 24.8.2007 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiiri dünyadaki kendini bilmez insanlara yazdım
yeni bi umut
heyhat
şartlar
üzüyor güzel insanları
yarın mutlaka bir güzellik olacak
kolay gele
iç
Sen yirmibeşinde
Bir ilkbahar
Ben kırkbeşinde
Bir Sonbahar
Sen ilkbaharda
Gülgoncası
Ben karlar içinde
Kardelen
Bir yanda çağlayanlar
Diğer yanda
Buz tutmuş ırmaklar.
muhsin yener
saygilar
www.sukriyeceliker.azbuz.com
TÜM YORUMLAR (5)