Boşverin gitsin. Nasıl olsa bir aşk, bir ihanet, bir tutku, bir intikam, bir cinayet, bir müzik, bir penis, bir yalnızlık vs. yada ne bileyim belki başka bir boşluk doldurur boşluğu. Siz boşverin gitsin.
Kendinizi kandırmakta ikna kabiliyetiniz o kadar gelişmiş ki kendinize kendi yalanlarınızı pazarlarken, bir nevi kendinizi kazıkladığınızın farkına varmadınız. Ucuz ve adi yalanlar sattınız kendinize. Aptal yanınız ne yazık ki bunları güvendiği satıcı olan kendinizden hiç düşünmeden aldı. Sonra kendi kendinize kaldığınızda anladınız kendi kıçınıza tekmeyi patlatan ayağın sahibinin yabancı olmadığını. Yine maharetli pazarlamacı pezevenk kişiliğiniz çıktı ortaya ve yine ucuz yalanlar kakaladı size. Bu yüzden suçu başkalarında aradınız.
Kendilerinin ne kadar sevilmeye değer biri olduğunu kanıtlamaya çalışması aslında insanların sosyalleşme diye adlandırdıkları şey. Bu yüzden kutsal yalnızlığı kötülerler. İşte bu ego bütün yalnızlığın içine sıçan. Aslında yalnızlığın kötü bir yanı yoktur. Her insan nasıl olsa kendini sever ne kadar inkar etse de. Sevilmeye çalışmazlar, sevilmeye değer olduklarını kanıtlamaya çalışırlar sadece.
Bir çok kez kendinizden kaçmaya çalıştınız. Utanacak şeyler yaptınız çünkü. Düşündüklerinizden kaçamadığınız gibi düşündüklerinizi yapamadınız da. Pişmanlık mı? Belkide. Belkide yalnızca yeteneksizliğinize yakarışınızdı. Yanaklarınız al al oldu aynaya baktığınızda çekingenliğinizden. Kendi yüzünüze bakacak yüzünüz kalmamıştı çünkü. Koştunuz, koştunuz, koştunuz. Sizi yoranın hayat olduğunu sandınız salakça ama kendinizden kaçışınızın yorgunluğu olduğunu bal gibi biliyordunuz. Ve hayat artık sadece bir koşuşturma oldu sizin için.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta