Boş Ver Be Hasan Şiiri - Tuncay Kutlu

Bak Hasan,
Yine titremeye başladı sesim.
Sanki fıçılarla içmiş gibi rakıyı
Kafa olmuş bir milyon.
Yine mazi,
Kapılarımı tekmeliyor
Bir gece ayazında.
Cesaret edemiyorum
Gözlerimi açmaya
Ya da kalkıp gönül penceremden
Dışarı bakmaya…
Kalk deme hasan,
Kalk bak deme.
Baksam ne fayda
Bakmasam ne.

Bak hasan,
Yüzüme gözüme bulaştı aşk.
Adam gibi aşık bile olamadım. Ve bir bir yıkılırken kurduğum düşler
Bakakaldım öylece
İdam sehpasına bakar gibi.
Çaresiz, kırılgan ve binlerce kez pişman
Boş ver be hasan boş ver
Aşk adamı değilim ben.
Sen bir kadeh daha ver
Hatıralar beni sarhoş etmeden