Yeni öğrendim, sokağımdan geçmişsin,
Acaba deyip, yeniden sevmek istemişsin,
Duydum ki hep yollarımı gözlermişsin,
Sen benim kalbimin boş vaktine geldin.
Yarası kapanmaz dertler açıp da gittin,
Severken birbirimizi, aşk bağımı kestin,
Terk edip de beni, yüreğimi aşktan ettin,
Sen benim gönlümün hoş vaktine geldin.
Duymazdan gelmişsin, seni sorduklarımı,
Yok ettin umutlarımı ve mutluluklarımı,
Karanlıkta bıraktın aydınlık yarınlarımı,
Dönmene izin yok nahoş vaktime geldin.
Ne gözüm görüyor, ne de gönlüm seviyor,
İsterdim mutluluğu, gönlüm elvermiyor,
Zorlama güzelim, kaderim izin vermiyor,
Geçmiş hatıralarımın loş vaktine geldin.
Tavşanlı 27.11.2013 01:30
Mehmet ÇetinkayaKayıt Tarihi : 26.5.2017 02:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/26/bos-vaktime-geldin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!