Doğacak güneşe ümit bağladım
Basamak basamak çıktım, olmadı
Boz-bulanık seller gibi çağladım
Dağlara, taşlara aktım, olmadı
Ümit dolu günler sayılmaz gayrı
Boşalmış testiler, gönülden ayrı
Gıybeti bıraktım, seçtimde hayrı
Adalet tohumu ektim, olmadı
Üçler hatırımda, şimdi Yediler
Boşaldı ümitler 'sabret' dediler
Ben kazandım, tufeyliler yediler
İçine naftalin attım, olmadı
Kara bulut çöktü Hasandağı'na
Seyir kaldım bölünmenin ağına
Kanat açıp, uçtum gülşen bağına
Bülbül gibi niyaz ettim, olmadı
İstemem üstüme doğmasın güneş
Ümidi bıraktım, ye, iç hep beleş
Özütürk çarkında canla debeleş
Kurtuluş çırası yaktım, olmadı
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 14:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Özütürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/10/bos-umit.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)