Ufukta ne huzur, nede vuslat var,
Ümidim, güneşin, battığı yerde.
Yol vermez karşımda, çelikten duvar.
Kimbilir, ne zaman, nasıl ve nerde,
Hangi dönemeçte, kesişir yollar.
Kalkarmı gözümün, önünden perde......
Kurtarıp ruhumu, o saf duygudan,
Kavuşsam sabaha, açıp gözümü.
Uyansam biranda, derin uykudan.
Uzak bir limanda, bulsam özümü,
Sıyrılsam, sebepsiz, garip korkudan.
Bakınca aynada, görsem yüzümü..........
2006
Ahmet Turgut AtlıkKayıt Tarihi : 19.10.2006 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)