Boş Uçurum Şiiri - Ayhan Dağhan

Odam boş
Evim boş
Sokaklarım,semtim boş
Kaldırımlarım yalın ve çıplak
Şehrim bomboş
Ve o büyük boşluğunda yaşayanım
Uçurumundayım son bakışlarının
Yapayalnız ve ağlamaklı
Gözyaşımın son damlasında akıp gittin
Sensizliğine çarparken ağır ağır
Dayanır mı bu şehir
Kaldırır mı yalnızlığımı
Bütün sessizliği ile
İniler mi kaldırım kaldırım
Çarparken yokluğun boş cddeye
Yankısı sen olur
Durur karşımda bütün sensizliğinle
Ama bir türlü
Kaldırıpta başını
Bakmaz yüzüme bir çift olmayan göz
Bir türlü açıp ağzını
Söylemez bir çift söz
Tebessümsüz bir duruştur
Gölgelenirsin yapayalnızlığımda
Kocaman uçurumlar açarsın
Boşaltılmış kocaman şehrimde
Bir o yana bir bu yanayım şimdi
Nerede olduğumu bilmem
Ama bildiğim tek gerçek
Sensizlikteyim