Boş Tramvaylar Şiiri - Muhammet Üresin

Güzel günler göreceğiz inanın çocuklar demiş ya o şair
Güzel gün değil tek bir anım yok şair fazla iyimsermiş zahir
Evvel düşler düştü içimden sonra ayaklandı gerçekler bir bir
Üzen dünler değil hiç bir umudun kalmayışı yarına dair

Ben miyim bir tek böyle olan bilmem ki bende mi bir tuhaflık var
Görmeyeyim güzel gün falan ama bitsin artık bu karanlıklar
Nerdeyim ben bir yanımda açık yaralar bir yanımda duvarlar
Değmeyin yansın yanacağı kadar canım zaten ısıtan mı var

Bende yazlar bile soğuk geçer bir de içimden boş tramvaylar
Bir romanda yaşlar düşer gözümden depreşirse o travmalar
Nerde başlar güzel günler ne zaman şenlenir bu dağlar ovalar
Zor zamanlar geçer ama hüzün işbirlikçisi bu yelkovanlar