Boş teneke kutu
Durdurdu belirsiz yürüyüşümü
Bir tekmemle seslendi etrafa
Boş boş yuvarlandı
Ben seyrederken.
Öylece duruyordum hala
O da öyle
Bir anda başka bir ses
Boşlukta yankılandı
İçimden yükseliyordu
Bomboş içimden.
Bir tekme daha attım
Boş aldım, boş verdim
Ama kederden arınamadım
Nereden geliyordu bu acı?
Boş teneke kutusu ve ben
Yani ben bene değmiştim işte!
19.04.2011
Kayıt Tarihi : 19.4.2011 09:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!