Bakmayın dostlar,
Kendimi kandırdığıma,
Şair kim, ben kim?
Değilken söze bile hâkim,
İki kelamım nasıl şiir olur ki benim!
Evet, benim de ağzım var,
Hani laf da yapar…
Ama dilim tatsız tuzsuz,
Fikrim ham, lafım yavandır.
Kuru söz nasıl şiir olur ki!
Aş ateşte pişer,
Duygu yürekte…
Taşlaşmış ki benim ocağım,
Titrer, üşür içim.
Buz kalıbı olmuşum meğer,
Donmuş duygular nasıl şiir olur ki!
Ne kulağım iyi duyar,
Ne çalgıdan anlarım…
İçki, kadın, kumar,
Vazgeçemediğim yanlarım…
Yenemediğim zanlarım var!
Kendine hayrı olmayanın sözü nasıl şiir olur ki!
Bulamadım bir yâr,
Şiir olsun, benim de sevdam, nazım;
Kime ne zararım var?
Değişimci görsem de kendimi, aslında bağnazım.
Bakmayın başımın büyüklüğüne,
Satacak tek fikrim yok.
Derim, nasılsa sanat adına, tangırtı çıkaran çok;
Katılır aralarına ben de tangırdarım!
Lakin erbabı bilir:
Her pırıltı cevahir, çok patırtı şiir değildir!
Boş teneke nasıl şair olur ki!
Kayıt Tarihi : 16.12.2008 22:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirdeki haddini bilen şair ben değilim.Çünkü burada ifadelendirdiğim davranışların çoğu ben de yok.Ben bu şiiri, sairin ve sanatçının bazı hususiyetlerinin anlaşılabilmesi için kaleme aldım. Bir arkadaşım şiiri doğru anlayıp, kötü alışkanlığı olan kişi sanatçı olamaz mı diye sormuş? Aslına bakarsanız 'kadın,içki, kumar' gibi kötü alışkanlıklara hastalıklı bir şekilde kaptırıp ömrünü öyle bitirmiş birisinin sanat dünyasında yerini alması mümkün değildir.Ve bildiğim kadarıyla ömrünün tamamını böyle geçiren büyük bir sanatçı da yoktur.Varsa da verdiği eser ya hastalıklı dönem öncesi veya sonrası ya da ara dönem ürünüdür.Sanat erbabı da diğer işlerde olduğu gibi, varını yoğunu, bütün enerjisini ve zamanını yaptığı işe verirse ancak kalıcı, üstün eserler çıkarabilir.
Oktay Çöteli-Elazığ
bana.
Yazdıklarımız yetersiz olabilir,sanat değeri de
olmayabilir önemli olan neyi yapmak istediğimizi bilmek , emek harcamak ve eksiklerimizi görüp kendimizi geliştirmek adına çabalamaktır.
Saygımla.
Duygu yürekte…
Taşlaşmış ki benim ocağım,
Titrer, üşür içim.
Ben buz kalıbı olmuşum meğer,
Donmuş duygular nasıl şiir olur ki!
Ben şiir okudum...
Ve kendimi de sorguladım... acaba? diye
Tebrik ve saygımla
TÜM YORUMLAR (8)