Bir kalem,
Bir kağıt,
Oturabilecek bir sandalye,
Sigaram kültaplam,
Ve sol kolumu yasladığım masam,
Tepemde loş bir ışık,
Seni yazmaya dair ne varsa hepsi burda,
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
çok güzel olmuş gerçekten tebrikler....diğer şiirlerinizide hemen inceliyorum sizden izin istemiştim bloğumda bunları yayımlamayaı çok isterim...bir şiiriniz var zaten...alttda size dair bir not var...şenol abi çok teşekkür ederim....
Artık seni yazmaktan vazgeçiyorum,
Boş kağıtlara,
Ve seni ömrüme yazıyorum,
Ömrüme adıyorum...
harika üstad kutlarım
selamlar
Ne kadar ugrassakta ONU yazmaya...ONA dair herseyi anlatmaya olmuyor. Tam yazdim derken bakiyoruzki yarim kalmis bir siir olarak ortaya cikiyor..
Bu guzel siir icin tesekkurler
Sevgimle
Nuray Kara
ŞENOL KARDEŞİM BU DİZELERDE BEN KENDİ DUYGULARIMI OKUYORUM SANDIM AYNEN BENİM SÖYLEMEK İSTEDİKLERİMİ AKTARMIŞSIN ÇOK GÜZELDİ KUTLUYORUM SENİ.ALAŞARA IŞIK
Boş kağıtlardan ömüre geçmişse ömrün olmuş demektir....kutlarım saygılarımla
Böylesi sevdaya kağıt mı yeter kardeş.En doğrusunu yaptınız ve ömrünüze yazdınız.Kutlarım.
boş sayfalardan vazgeçiren mi var, taşmış dökülmüş kelam...güzel bir paylaşım...saygımla
Hazır tam donanımla hazırlanmışsınız düşüncelerinizi aktarmaya, içte yaşanılan yanlızlık ve özlem duygusu ağır bassa da bence vazgeçirmemeliydi boş kağıtlara yazmaya. Kimbilir ne güzel bir şiir oluşurdu bizimle paylaştığınız....
Tebrikler. Duygu yüklü şiiriniz için....
bir gerçek aşk...yüreğinize sağlık...
saygılar sunuyorum efendim..
pekte cabucak cıkmıs bır sııre benzemıyor cok guzel kutluyorum
muzeyyen baskır
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta