Boş sallancak Şiiri - Zümrüdü Anka

Hergün boş bir sallancak buluyorum kendime.
Seni ve çocukluğumu oturtup sallandırıyorum.
Ama her baktığımda boş oluyor sallancak.
Ama sallanmaya devam ediyor olağan hızıyla
Yine bakıyorum ve yine boş.
Boş boş sallanıyor Anne sallancak.
Yeter demek istiyorum yeter!
Yeter bu kadar anne boşlukta sallandığın hadi çocuğunu alda eve dönelim seninle.
Sonra yine bakıyorum sallancak boş sallanıyor...