iki kişi çıktılar sahneye, el ele.
sahne çok görkemliydi, salon da öyle.
dekorda; ustalık ve teknoloji çılgınca sevişiyordu.
çok önemli bir tragedyanın dünya prömiyerindeyiz.
dünyalar konuk edilecek; beklemedeyiz.
önce protokol; ne kendileri gelmişti yerli yerlerine
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Ne yazık ki dünya da sahnelenen trajedilere başta rahat koltuklarında oturanlardan tutun bütün herkes gözlerini körcesine kapatarak görmüyor...Daha doğrusu görmek istemiyor. Ne sertgilenen oyun, ne de dört bir kıtadan yükselen çığlıklar...Gözler önüne öyle bir duvar örmüşler ki, ulaşabilmek ne mümkün...Bakalım son perde ne zaman?
Upuzun, kocaman bir Offffffffff!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta