Bos Kollar Şiiri - Aygün Topuz

Ama bu bos kollar benm kollarim
Bos kalmaya mahkum
Ve o utanmaz gözlerde
Benim gözleim
Cünki senin resimlerine bakiyolar
Cogaltiyor sigaramdaki hüzünü
Seni düsündükce icime cekiyorum

Eski bir sarki
Belkide bir siir
Hep sana yaziyorum
Farkina varmadan ölüp gidiyorum
Cünki hep seni bekliyorum

Anlatirsa bnei sana
Bulutlar ve gökyüzü anlatir
Cünki onlardan cok
Ben agliyourm

Gölgem bile tetrketti beni
Hic benle olmadiki
Cünki ben gecelerde yasiyorum

Icim dipsiz bir kuyu gibi
Düstüm bir kez boguluyorum
Ölmek istiyorum
Yasamak icin sebebim yok artik
Sen yoksun artik
Sensiz yasamaya mahküm olsam ble
Dilimi sevda atesiila dagalyip
Gülmeyi sürgün edecegim

Acilarla kardes olup
BOS kalan KOLLARIMLA yasayacagim.......