Boş Kafes.. Şiiri - Hasan Ceylan

Kırdı kabuğunu
Yumurtanın sarısıyla besledik..
Bakımını yaptık hergün…büyüdü,büyüttük
Annesi Şımarığın kopyasıydı adeta…
1 ay..2,3 ay…yıl,2-3-4-5…
Yerini doldurmuştu Şımarığın…
Tek başına yaşamak Yaradana mahsusu derler
Garipsedik,üzüldük haline..
Ne yaptıysak koymadı…yuvasına bir başkasını…
Zorladık,zorladık…Iıhh....Ih....
Çıkarmak zorunda kaldık kavgalarında..
Kısmet
Bereli mavimtrak… boyunaltı mavimsi beyazdı
Bereli yeşilimsi…boyunaltı yeşilimsiye tav oldu anlaşılan
Gün ve günler
Bir kuşluk vakti..işlem tamam anlaşılan..
Yumurtlar,kuluçkaya yatar
Boş olduğunu hisseder kırar atardı
1-2-3-4..yumurtalarının üstüne
21 gün kuluçkaya yattı…
Onlarıda besledik,büyüttük..
Kafes daralmıştı anlaşılan…
Verdik eşe,dosta…
Ana..! birde ne görelim..
Yuvayı dar eder oldu eşine…ve
Birgün..önlem alamadığımızdan..
Yaralarıyla fazlada yaşayamadı..garibim.
Bizde inat yuvasına hapsetmiştik..
Besliydi,güçlüydü..bir sabah baktık ki..
Yemliğinin aralığından çıkmak istemiş..
İstemiş…çıkamayıp boynu kırılmış...ve..ve…
Çoçukluk hali
Prensesim bile sayıklar hala
Boş kafese baka baka…
Kuşumuz..kuşumuz vardı dimi baba..!
Kuşumuz..Cimcoz…Kafesi boş hala…