Boş İnsan ve Selâm Şiiri - Hanifi Kara

BOŞ İNSAN ve SELÂM

Kördüğüme ne hâcet basit ilmeği bile
Ukde çözene varda, boş durana selâm yok.
Gördüğü eserlerden yeter ki ibret alsın
Dağda gezene varda, boş durana selâm yok.

Bilenler mutlu olur soruyu bildiğinde
Rabbin kim, Nebi'in kim… Anlarsın öldüğünde?
Her şeyin bir sonu var zamanı geldiğinde
Bağı bozana varda, boş durana selâm yok.

Kim ki inançsız ise, sağa/sola sapmakta
Müslüman’sa bir kişi yalnız Hakka tapmakta
Çünkü o kişi o an; faydalı iş yapmakta
Mezar kazana varda, boş durana selâm yok.

Dünden beri bu öyle nefislere uyulmuş
İsyan, küfür, fâsıklık… Her tarafa yayılmış
Eti, derisi için; hayvanlara kıyılmış
Kesip yüzene varda, boş durana selâm yok.

Vahyin kazandırdığı öyle şerefli ün ki
Onun verdiği nam/şan; hiçbir şeyde yok çünki
Çalışmaya teşvikte İslâm öyle bir din ki
Yeri çizene varda, boş durana selâm yok...

04/05/’15
Hanifi KARA