Işıkları çoktan, söndürülmüş evin.
gözlerim arıyor, dantel perdeleri,
Yüzüne bakmıyor, gelip geçenlerin.
Çocuklar basıyor, çalmayan zilleri.
Karanlık odalar, kara böceklerin;
Yıkılmış bacalar, unutmuş tütmeyi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman