Boş Emek Şiiri - Haydar Demoğlu

Ne çocukluğumu yaşadım, nede gençliği,
Çalıştım, didindim, destekledim aileyi,
Ana, baba, bacı, kardeşlere açtım keseyi,
Emek boşa imiş, görmedim saygı, sevgiyi…
*
Çocukluk, gençliği, harcamışım hiç uğruna,
Kazandığımı dökmüşüm ben, hiçler yoluna,
Ana, baba, kardaş diye, güvendiğim dağa,
Boşa bel bağlamışım, anladım yıllar sonra,
*
Emekler helal olsun, beklenen saygı, sevgi,
İnsan odur ki unutmasın, geldiği yeri,
Hedeflemişiz biz hep, dar gün dost olmayı,
Genişe çıkan, unutur hep dar günlerini.
*
Boş emek; boşa çekilen sandal küreğidir,
Emek verip; içme yeme yedir, giyme giydir,
El, ekmek tutar, geçmiş silinir, yersin s..tir,
Hibe ettiğin ömür, boş emek oluverir.
*
Nankörlük bu, insanoğlunun fıtratında var,
Hizmette sınır olmaz, sonunda varsa çıkar,
Çıkarlar bitince, selamı, sabahı keser,
Sana da bir, Allah’a havale etmek düşer,
*
Demoğlu; kanından gelen darbe seni oyar,
Babam kadar emeğin var diyen, hesap sorar,
Geçmişi unutmuş arsız, birde posta koyar,
Kalp; boşmuş emeğim değip, içten içe ağlar.
Haydar DEMOĞLU