Ayrılık ben doğarken
başlamıştı meğer
hasretlikse ölümdü
belkide
sevmekse
erişemiyeceğim
bir özlemdi
mutluluksa benden
çok çok uzaktı birtanem
yaşamak benim için
boş bir dünyaydı
kimsesiz bir köşede
yarı çıplak aç beklerken
insanlar acıyan gözlerle
alay ediyorlardı benimle
şımarıktı şu kahpe dünyanın
insanları
zenginlikleri düşünce ve
benliklerini yok etmişti
şimdi ben acıyorum bu
insanların gelecek yıllarına
çünkü onurum vardı
her şeyden evvel
ezgiler dizelerdim sana
tıpkı bir bahar coşkusu gibi
türküler söylerdim sana
yanık yanık dertli dertli
içimde sönmeyen kor bir
alev gibiydin
hasretim senin sevgine
ve şefkatine
şimdi sen benden çok
çok uzaklara gidiyorsun
mutluluğu tatmak için
bense bir köşede
boynu bükük senin dönüşünü
bekliyorum göz yaşları içinde
29.4.1994 veli eken
Veli EkenKayıt Tarihi : 8.6.2008 08:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veli Eken](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/08/bos-bir-dunya.jpg)
hal-i dünyadır işte
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)