Boş Akıl Şiiri - Veysel Şimşek

Ne söylesen fayda etmez cahile,
Umrunda değildir gezsende ah ile,
Bu yaptığın yanlış desen nafile,
Dost ile düşmanı bilmez Boş Akıl.

Çıkarı olana koşar açar kanadı,
Bilmem kimden miras kaldı inadı,
Ya bilerek yapar yada bunadı,
Dost ile düşmanı bilmez Boş Akıl.

Burnu koku almaz tam bir yalaktır,
Akıllı görünen sinsi salaktır,
Düşman diye Dostu vuran silahtır,
Her gün ayarında kalmaz Boş Akıl.

Para için gider yolundan sapar,
Dostunu unutur Düşmana tapar,
Aslında her şeyi bilerek yapar,
Bir türlü İmana gelmez Boş Akıl.

Yüze güler Dost görünür göz boyar,
Utanmaz kendini adamdan sayar,
İyisin diyenin atına biner bu hıyar,
Dost düşman iddiası bilmez Boş Akıl.

Bilene kırk yıllık hatır yıkılmaz,
Gerçek doğru dürüst Dosttan bıkılmz,
Dost deyip bununla yola çıkılmaz,
Satar kaçar sözünde kalmaz Boş Akıl.

Bu gün konuştuğunu yarın yutuyor,
Ya bilerek yapıyor yada unutuyor,
Düşmanımı benden üstün tutuyor,
Bir türlü akıllı olmaz Boş Akıl.

Almaz laftan sözden Hayvandan azma,
İyiyi kötüyü kesinlikle ayırmaz kazma,
Gel Veysel'im boşa ağzını bozma,
Yapılan iyiliği bilmez Boş Akıl