Niçin koşup durursun, gölgelerin peşinden,
Gerçekleri bir kenara atarak,
Maya tutmaz bilesin bu yüce sevgi,
Menfaati, menfaate katarak
Boş ver dünyanın yalanlarına,
Doğru bildiğin yolda koş,
İyi, güzel kavramını yakala,
Altıda boş, üstüde boş.
O anlatılmayan ömrün üstünden,
Nice, nice ömürler geçti,
Mutlu olmak isteyen, mutsuz,
İnsan, nasılda aldandı, kuşkusuz,
Farkına varmadan tükendi,
Bağıra, bağıra koştu,
Oturdu ağladı, anladığında
Vardığı ufuklar, ne yazık boştu.
Kayıt Tarihi : 21.3.2008 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!