Boş Şiiri - Serpil Balçık

Boşluğa tutulup
Sana tutundum sanmakmış
Seni bilmekmiş gerçek.
Seni son sanmakmış bendeki gençlik telaşı.
Tıpkı annem gibi,
Annem gibi yanıldım.
Boşluk sen
Sen bomboş
Şimdi bir ıssızlık sardı metazori varlığımı
Adı yalnızlık olsun dedim,
O da olmadı,
Onunla da yapamadım.
Yüreğim sende,
Ellerim boş kaldı.
Annem,
Yanılgılarda beni aradı,
Elleri boş,
Boşlukta bir ben buldu.
Buldum sandı.
içim boş,
İçin boş,
Annemin elleri bomboş kaldı.
Annem ağladı...

ARALIK 2005