Evlat büyüdü saran kollar boş,
Düğün dernek kuruldu canlar hoş.
yaşam uyanık görülen rüya,
Uyanmadan durma hedefe koş.
Uçuyor balon sözler içi boş,
Bakıyor fersiz gözler anlam boş.
Sultan Süleyman saraylarında,
Altın kakmalı inci tahtlar boş.
Yaşanmış hayatın çabası boş,
Kalmış bir başına çevresi boş.
Muhammedsiz kalan bu dünyanın,
Özü boşaltılmış sevgisi boş.
Kayıt Tarihi : 7.12.2005 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (21)