Boş Şiiri - Derviş Celal Er Rühavi

Ruhlar yorgun, zihinler durgun
Bakışlar boş...

Gönüller bitap, kalpler harap
Duygular boş...

Konuşan çok, dinleyen yok
Sözler boş...

Umutlar sürgün, insanlık ölgün
Özler boş...

Mertlik bizar, zulüm aşikâr
Meydanlar boş...

Evler fiyakalı, mobilyalar pahalı
Odalar boş...

Çarşılar kalaba, raflar pahada
Cepler boş...

Akrabalık örtülü, kapılar sürgülü
Sofralar boş...

Mihraplar yoz, minberler toz
Saflar boş...

Komşular duyarsız, perdeler kararsız
Camlar boş...