Boş Şiiri - İsmail Civelek

gidenin ardından bakma bence
edersin kendine bin bir işkence
her şey biter mi kahır edince
kendine zulüm etmek boş

olsan da sarhoş olsan da ayyaş
gözlerinden akar bir damla yaş
sen bu sözlerimi bir kenara yaz
her gün yıkılıp düşmek boş

güldürme kendine mecnun haline
maskara olma kula zalime
baksana bir şu garip haline
her gün isyan etmek boş

sen ağlarsın gökler ağlar
sen yanarsın dünya yanar
arkandan tek anan ağlar
gerisi yalan tevekkül " boş "

berlin - wedding