Boş Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Seni gördüm
ölüm çiçek açarken
kan bahçelerinde
ALLAH seni inandırsın
kanadında gümüş bir buluttu zaman
yükselirken ayak bileklerin
ellerinden tutuyordu
Harut ve Marut
gerisi koca bir boşluk
gerisi koca bir yalan
seni gördüm
sihir yaparken
ruhun değdi ruhuma
efsunlandım gözlerinden
abelya kokuyordu dağlar
kekik ve krizantem
pırıl pırıl gökyüzü
pırıl pırıl deniz
su gibi şeffaftın
su gibi aziz
seni gördüm
düğümlendi gözlerim
örselendim
dağıldım
bütün hücrelerime kadar
nedensizce ağladım
ALLAH seni inandırsın
niyesiz sevdim seni ben
elini boşladım
yüzünü boşladım
ALLAH seni inandırsın
kalbini okudum ben
Kurşun akıyor sesinin durduğu yere
şimdi kaçak tütün kokusu dağlar
kan ve çam
genzimde
genimde
ihanet ve yalan sızıyor
bütün kramozomlara
al yuvarlara
tinsel varlıklar
sis ve toz
susuyor gözüm
ağrıyor tözüm
dize dize
hece hece
dökülüyor
bu şaki
bu kızıl
bu laci gece
sana yakışmadı
saçına taktığım yıldızlar
ne güneşe güldün
ne aya
siyah bir laleydin
baştan aşağıya
okudum kalbini
gördüm rengini
bir tutam umut dahi yoktu avuçlarında
bir tutam doğruluk
oysa aşk her şeye değerdi
buluta
yıldıza
evrene
cennete
uzanabilsen
değerdi
şimdi pus çöküyor dağlara
şimdi yalnızlık
kimine kurtuluştur ölüm
kimine ayrılık
yok olmak diye bir şey yok
ben ALLAH tan bilirim
sana bunu bir türlü öğretemedim
ALLAH seni inandırsın
ben hiç inandıramadım
ALLAH seni inandırsın
çok şükür
sana da ben hiç inanmadım.
YILDIRIM KIRLILAR 7.07.2021