Boş Şiiri - Mahmut Karahan

Başı boş zamanlar dayım
Aklım bir karış
Yokluyorum arada bir
Var mı yok mu diye
Düşünüyorum ama
Demek ki biraz var kırıntıları aklın
Beynimi un ufak ediyorum
Yediğim her gün
Yüzüme saçıma bulaşıyor aklık
İnsan kendini yeyip bitirmemeli
paylaşmalı
içinde dert işlememeli
yoksa gece
uykun varken
gözlerin kirpiklerine yumuk
Dönüp dolaşırsın yatağında
Güneş somurtur
Serçe şarkılarına
Ufak ufak gezinirsin kentte
Başı boş zamanlarda
varsın körelsin
Önümde patlamasın sokak lambaları
Ben aydınlığım
Yansırsan yansırım sana