sor bakalım, nedir?
kimden gelir bu emir?
sanrılar gören kişi midir?
karındeşen ehli dişidir yahut,
bir ömür asar elini, yaprağa;
-ister semir;
-ister kemir!
ökse otu, cemreye dünür;
ey! yılkı atı, yürümeye gör!
-dolanır ayağına kör ökçe
cerenden hiç anlamaz ya nalbur;
-perçin atar, iki de bir!
tekne, kilimden olursa;
-heybe, kıl habadan;
boşa sayıklar kahrolası, balaban!
direnme hiç, yüreğin imine düş!
-çekil aradan!
yerin dibine geçer, sine;
-düşler, çamura yatar; çakıla inat!
haybeden umutlar, kanat ölüsü;
ne kadar çevirsen de pırpırı;
dipte gezer uçaklar, âheste!
-kayıklar, uçar!
cemreyi kımıl eşer; çakısı yok!
azığı beleş, kermit efendiler!
sürün iki tabur, hadi!
çebiş, armut döşer; açın sofrayı;
-kermese bir iki!
-tıka basa yiyin!
çatlar ağustos böceğinin fendi;
-zılgıtı beter hıncından;
-torpili var emmisinden;
-mızıkası, muteber!
Mayıs 2011
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 28.5.2011 02:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!