Borcum Varmış Şiiri - Mahire Abdullayeva

Birine kan bağışladım,
Dedi:”Damar kana darmış”,
Birine bir yürek verdim,
Sandı ona borcum varmış.

Pay koparıb bu tenimden,
Olanımdan-bitenimden,
Can ayırdım bedenimden,
Sandı ona borcum varmış.

Daş üstünde çiçek ektim,
Suyun verib,nazın çektim,
Koklamakçın dize çöktüm,
Sandı ona borcum varmış.

Rehm eledim bir nadana,
Ahı gökü oyadana,
Ki,şükr etsin Yaradana,
Sandı ona borcum varmış.

Teselli verdim birine,
El uzatdım ellerine,
Teşekkür etmek yirine,
Sandı ona borcum varmış.

Mahirenin ömrü bitti,
Onu kim? eta etti? —
Bir nadana kurban gitti,
Sandı ona borcum varmış.
(Azeri türkcesi,çeviri:Mahire Nerimankızı(Abdullayeva))