Bende varken çok yediler,
Senden iyi yok dediler! ...
Felek vurdu geldi sıra,
Vallah-Billah yok dediler..
Çok bilirdim dostlarımı,
Yere serdim postlarımı! ..
Ev aldılar, dam aldılar,
Borç istedim, vermediler! ..
Bunlar küpe olsun sana,
Adam varsa kes bir dana! ..
Hepsi sahte gerçek ana,
Yemin edip, yok dediler…
Biliyorum hallerini,
Çok tutmuştum ellerini! ...
Palazlandı ördeklerim,
Bir yumurta, yok dediler
Toplanırlar bir araya,
LAF'ı sokarlar sıraya,
Yakın bilip derdim açtım,
Böyle dostluk yere bata! ...…
Arzu sizin, karar sizin! ...
Bundan sonra ALTIN dizin! ...
Geçmem artık kapınızdan! ...
N’olur benden uzak durun! ...
Nusret Turan / ANKARA
Not: Sevgili oğretmenim Atılla Turan, l966 yılı Iğdır Ortakolu son sınıfta okur-
ken kompozisyondan yazılı yapmış ve şöyle bir soru sormuştunuz. 'Düşmana
kalırsa kalsın, dosta muhtaç olma tek' sözünün doğruluk derecesini açıklayınız.
Ben o yazılıdan on üzerinden on almıştım. Düşmanı tercih etmiştim. Ne-
den yıllar sonra sözümde durmadım hocam?
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!