Borç Şiiri - Raşit Alay

Alıyorum hep yeni sorumluluk.
Yapamam biliyorum sorunluyum.
Yaşanmaz işte sorun da bu,
Kuruntu kaplı umut kutum.

Bitmiyor is ve gitmiyor iş, yolunda.
Yolu yok onunda ben gibi kalıyor
Piç.
İzliyor karda ve kayıp, bu kış da.
Bakışlarımla tehlikeli, izli ve asi
Görünürsem belki olur bi viski.
Zift gibi tadı bunun,
Ümitsizlikte riskti.

Bardağım değil yarım dolu ya da boş,
Başarım değil yalamalı ya da hoş.
Kalaba değil tanrım dünya bana boş,
Ama sorunlarıyla boğuluyorum ve
Terazinin her kancası geliyor hoş.

Sözleri tutuyorum ama yalan hep koş,
Kaçıyorum gece ama güneş bi’ pek loş.
Çiçek açıyorum ya da takılı bi’ broş.

Aldığım her şeyden daha derinim,
Çıkamam kuyumdan ben aitim.
Bi evim, elzemse ehliyetim,
Farzet yatağım aslen mahremiyetim.
Fark et içim, ben aidiyetim.
Ve
Zaman dışındaysa vakitlerin ve saatlerin,
Koşamazsa peşinde günlerim ve gecelerim.
Ben hiç yere ait değil ve sıcağa hak değilim.
Bana odam hal değil ve kayıp minderlerim.

Vakfın değil halkın lideriyim,
Delirmedim daha deli beynim.
Dahi gibi ama hayalperestim.
Ben sokağa değilim, peşinde
Onlar aitken ben gibi bir hiçe.
Var edemezdi harikalar, nice
İşler başarsanda hep karanlık bize.