Borç Şiiri - Orçun Kınay

Elinde tek bir sigara,
Dumanı seyir,
Keyfi omzunda.
Salınırcasınaa tüm gerçeklerden,
Düşmek istemiyor yeniden geçmişe...

Eskinin verdiği her şey yalın ayak.
Yırtık bir eldiven,
Gaz kokulu kömür sobası.

Dizginlenemeyen geceler bazen sakin oluyormuş.
Uçurumun kıyısında gerçeklerle yüzlesirken
Aklından geçenler kaleme ihtiyaç duymadan yazılabiliyormus,
Soluk benizli bir fransızın kalbine.

Her anı yaşamak denilen bu hayatın,
Kudurmuş denizden veya dalgalı saçlardan bı farkı yokmuş.
Yolunu bulamayan bir gazi,
İskemlesi kırık bir kahvede,
Anlayabiliyormuş gerçekleri.

Derine indikçe çukur büyümüyor anlamsızlaşıyormuş
Kalbi kırıklarla çok mutluluklar aynı evrene sığabiliyormuş.
Her odası karanlık bir evde mutlu çocuklar olduğu gibi
Yalnızın sigarası bitebiliyormuş.

Uzun nefes çekişler kiminin kalbinde bozuk para
Kiminin ise gönlünde kumbara.
Her nefes aynı amaca hizmet ederken
Bizi ayrıştıran ne?
Sormak bedava bari onun için de borç almayın!