Borc Şiiri - Siyar Ozisiklar

Sana ödenmemiş bir hayatlık borcum kaldı
gözleri zar
zarları intihar
soğukkanlı kumarbaz yarim
belki farkında değildin ama sen benim kadar hiçbir zaman sevmedin

Üç hayatımın üstüne
Geçmişim, şu anım ve yarınıma
Bir el, bir el daha oynadığım
Kazanmanın verdiği hazla yeniliyordum sana
Neyim var neyim yok almanı istiyordum benden
Verdikçe çoğalıyor
çoğaldıkça yalnızlaşıyor
yalnızlaştıkça
kendime yakınlaşıyordum böylece
çünkü beni benden uzak tutan bu dünyanın gerçekliliğiyle dolu bir sen vardı içimde
kör, kibirli ve çocuk

verdikçe siliniyordu
benden önce ruhumda gezinenlerin ayak izleri
eski bir hayat birikiyordu içimde
bundan kaç masal yılı öncesine ait
hani hiç kimsenin bilmediği

Yinede
Soğumuyordu çeliğinin sıcaklığı
Kıtaları açık denizler gibi dolaştın bu yüzden
Senin hayatına benzer bir limana varmıyordu isteklerin
önceleri gençliğine verdiğim
almakla, almakla bitiremediğin bu dünya
bana yeni bir hayat verdi
seni sensiz yaşaya bilme yeteneği

Yeni bir düş öğrendiğimde heyecanlanmak gibi
Yazmak seni sevmek kadar unutmasını da öğreti
Bir tür fedakarlık mıydı bilmiyorum ama
Buda benim sana
Ölünce ödeyebileceğim
Borcum olsun

ŞUBAT 2005