Uzun süre şiirlerimi diğer insanlarla paylaşıp paylaşmama konusunda ikilem içinde kaldım. İlk başta 2-3 kişiye şiirlerimi okudum. Aldığım tepkiler tahmin ettiğimden kat kat daha olumlu olunca şiirlerimi yayınlamaya karar verdim. Aslında şiirlerimi başkasına okutmak ya da beğendirmek gibi bir amacım olmadı hiç bir zaman. Çünkü ben, insanlara anlatamadığım ve içimde kalan duyguları kağıtla rahatlıkla bu şekilde paylaşabiliyorum. Şiir yazmak benim için bir terapi. Eğer şiirlerimi beğenirseniz ne mutlu bana. Saygı ve sevgilerimle.
Bir rüzgar aktı ırmağıma,
Umutlar aktı rüzgarıma…
Ve, karışığım.
Hiç anlamadığım bir sözcüğü kulağıma fısıldayarak,
Rüzgar uçurdu beni…
Ve, geceler aktı ırmağıma.
Yıllar sonra eski bir dostla karşılaşmak gibidir İstanbul.
Her ayrıntısına doya doya bakmak istersin
Ya da oturup iki lafın belini kırmak
Belki elini koyup omzuna...
Geçmişten bahsetmek istersin umarsız
Ne ilginç değil mi?
Dertlerimiz hemen hemen aynı..
İkimizde aşk acısı çekiyoruz bu karanlık günde,
Ben sana, sen başkasına yanıyorsun...
İlginç olan ki acı aslında
Hani bazı günler vardır ya
Eski İstanbul günlerine benzeyen
Camın önünden geçen yağmur damlacıkları,
Yağmur bulutlarıyla gelen yeni acılar,
O bulutlara binip giden eski aşklar.
Dönsek mi en başa?
Hayatın tatlı olduğu zamanlara
Seninle yan yana,
Seninle baş başa olduğumuz anlara...
O zaman biter mi sorunlar?
Gerçek mi içindeki sevgi?
Yoksa bir vedayı mı anlatıyor hepsi...
Ankara - 16.08.2005 22:40
Kalemimin ucu bitti
Anlatamadım şu kağıda derdimi
Sonu varmı sıralanan şu dizelerin
Yoksa çözüm değil mi haykırış
Uslu çocuk olmak kar eder mi hayatta
Ben geldim
Kabul edersen beni
Hem ıslanmam bu bahar yağmurunda
Hem de mutlu edebilirim belki seni
Bir baştan diğer başa
Çok oldu görüşmeyeli
Kayan yıldızları sayıyorum gecenin derinliğinde,
Dilekler sıralıyorum peşpeşe..
Belki sen gelirsin diye
Manisa – 23.07.2005 02:20
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!