Yazmam artık şiirlerimi bir bilinmezin uğruna
Yandı gemiler, kapandı perde,Bitti rüya...
Uyandım en sonunda tatlı-acı uykumdan.
Gidiyorum gelecek denilen bilinmeze,
Ağlamıyorum artık geçmişe...
Karamsar bulutların ardında
İç aydınlatıcı bir turuncu
Sanki hayal kırıklıkları yaşanmamış
Acı sana hiç uğramamış hissi...
Başlangıcın rengiydi turuncu
Ne günler kaldı aklımda
Ne de sensizlik
Sen varsın baktığım her yerde
Yalnızlığın derinliğinde…
Uyuduğunda melekler sevdiğimi fısıldadı kulağına
Kalbinde duyabilmen için sesimi
Zihnimde anlamlandırmaya çalışırken kelimeleri
Ruhum haykırdı seni
Yoktan bir dünya varettim senin için
Seninle başbaşa yaşayabilmek için
Nasıl tanımlayabilirim diyorum bazen
Lûgatlar geçiyor zihnimden
Kara kalemle çiziyorum bir bir sözleri
'Seni seviyorum' kalıyor bir tek
Dilimdeki tüyü harcarken savurganca
Aşk sözcükleriyle
Aklımda değil bugün hislerim
Kalbime kapattım hepsini...
Örttüm sıkı sıkıya üstünü
Görmesin kimse derdimi..
Sormayın bana
Uyumak üzereydim
Seni düşünüyordum hatta
Varlığınla avunurken
Tartışmalı varlığım
Bazen basit bir tümce oluyordum
Yalnızları oynayan ruhum
Vals ederdi gecelerde
Ufuktaki ışıkta gözleri
Kapı açılsa bir davet eden olsa,
Isıtsa diye beni
Niye seviyorum hala seni?
Yaşadıklarım hiç mi değiştirmedi beni?
Hiç mi akıllanmadım?
Hiç mi göremedim gerçekleri?
Farkettiğim zaman çok geç olacak,
-silbaştan-
Bu gece senin için döktüm gözyaşımı
Hayret!
Takvim ne çabuk bağlayıvermiş
Beni, sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!