Sustukça boğuluyorum, yalnızlık deryasında kaybolup giderken söylenecek tüm sözcükleri haykırarak yitip gidiyorum biliyor musun?
Susuyorum... Kanımda anlam veremediğim bir zehir dolaşıyor yeşil yeşil.
Çırpınarak boğuluyorum kendi denizimde.
Haykırışlarımı, çığlıklarımı kimseler duymuyor,
yok oluyorum.
Riyakarlarla, katillerle, din tacirleriyle aynı gemide yaşarken sonsuzluk deryasında
Tükenip bitiyorum.
Sahte dostlukların, yalancıların bıyık altından gülümseyenlerin olduğu bir toplumda yaşamaktan
utanıyorum.
Boy aynasında kendim yerine bir halkın yok oluşunu izlerken bağırıp çağırmam sessiz çığlıklara dönüşüyor, duyulmuyor
nefes alamıyorum.
Şeyhmus idrisoğlu
Şeyhmus İdrisoğlu
Kayıt Tarihi : 18.2.2024 15:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuyunca
![Şeyhmus İdrisoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/18/boguluyorum-63.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!