arafta sessizliği dinliyorum aylardır. hiç birşey bu sessizliği aşıp geçemiyor.
yeniden bakıp duruyorum bir dudağa, kenarında bir özlemek var mı diye.
çarmıhta susanı isa sanırdım, öylece başı öne eğik, hafiften yana düşmüş bir bulut.
illa gideceğim diyorda susturuyor beni. 'kal desem' gözlerimi öne sürsem ve konuşsalar diyorum.
konuşuyorlar ve uzak yolcuya 'kal lütfen' diyorlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla