Bakabilmekti belki de tüm sorun gözlerine;
Gözbebeklerine…
Bile bile sevdiğini,
Haykıra haykıra kalbini,
Hiç bir şeyin değil,
Her şeyin gerçek olduğu
Bile bile acı çekmekti belki de…
Nasıl diye düşünmeden başlamıştı her şey,
Nasıl diye düşünemeden…
Sevmek miydi amaç,
Kaçmak mıydı hayattan,
Koşmak mıydı hayata,
Korkmak mıydı sevmekten,
Sevebilmek miydi her şeye rağmen? ...
Ansızın mı olmuştu,
Bile bile mi yaşanmıştı?
Bu kadar mı kötüydü dünya,
Biz mi çok seviyorduk,
Bu kadar alır mıydı aşk akılları,
Saflık böyle bir şey miydi?
Dualar bu kadar içten,
Bu kadar mı istekli olurdu?
Hasret bu kadar mı acıtırdı içini,
Bu kadar mı yakardı ulaşamamak…
Kapanan gözler bu kadar mı arzulu açılırdı,
Yaşamadan bilinmeyen bu muydu Allah”ım…
Yüzmek istiyorum artık,
Düşünmeden yüzmeyi bilmediğimi,
Boğulmak istiyorum sevginle
Ve yine sevginle dönmek istiyorum hayata,
Buysa hayat istemiyorum yaşamak,
Sensizlikse sonum kabul etmiyorum
Ve tanrım
İşte isyan ediyorum,
Bilerek sebebini,
Belki dayanırım sonuna kadar,
Sonsuza kadar,
Bir umut, bir ışık istiyorum senden,
Bir defa göz kırp bana,
Bileyim ki umudum olsun,
Bilerek seveyim,
Bilerek isteyim,
Koşayım adımlarımı daha da açarak…
Yine kapadım gözlerimi,
Biliyorum açınca yine dolacaklar,
Sevginle dolmuş kalbim gibi,
Ama ağlamayacağım,
Sen gözyaşımsın hiç akmayacak….
17/07/2006
Mustafa KölemenoğluKayıt Tarihi : 16.11.2007 13:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!