Kavrulmuş toprak gibi içim,
Bilmiyor kimse susuzluğumu.
Ne dilim kaldı ne damağım,
Gün be gün kuruyorum.
Kor alevler gibi boğazımda bir ateşten yumruk.
Bir çıkası var ki içimdeki öfkenin,
Kadim ejderhalar gibi püskürterek tüm alevlerini ruhumun.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta