Kavrulmuş toprak gibi içim,
Bilmiyor kimse susuzluğumu.
Ne dilim kaldı ne damağım,
Gün be gün kuruyorum.
Kor alevler gibi boğazımda bir ateşten yumruk.
Bir çıkası var ki içimdeki öfkenin,
Kadim ejderhalar gibi püskürterek tüm alevlerini ruhumun.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta