Boğazıma Düğüm Ayrılıga Zehir

Yine ben geldim be Hakan abi,
Yine özlem doldu yürek bardağıma.
Namussuz ince belli bardaktan olmasa,
Çay içeceğim de yok hani...
Boşver be çayı abi,
Çay söndüremez yangınlarımı.

Bir büyük açalım,
Büyük büyük anlatayım sana.
Dilimin ucuna gelip de yutkunduğum,
Gözlerimde biriken her şeyi dökeyim...
Bir damla yaşa sığmıyor be abi,
Bu kadar sevda.

Ah be abim, ah...
O son gidişi dedim ya,
Kalbimi de götürdü be abi,
Atmıyor namussuz...
Artık yaşamak,
Sadece nefes almaktan ibaret,
Ruhum göçmüş sanki,
Tenim boş bir kabuk...

Abi be, nasıl geçecek bu acı?
İki gün üst üste uyusam,
Ya da “öl” diye kalbimi yumruklasam,
Bir sigara yaksam geçer mi?
Ver Hakan abi, ver bir sigara,
Yokluğunun kafasını yaşıyorum ben.
Gözlerim bile tiryaki oldu artık,
Onu arıyor her bakışta,
Ama bulamıyor be abi...

Dün gece geldi rüyama,
Öyle güzeldi ki be abi,
Başak sarısı saçları,
Ay parçası yüzü...
O deniz gözleriyle bana bir baktı abi,
Hiç uyanmak istemedim.
Uyanmasam,
Yanımda hep kalır mı abi?
Gerçekten bu kadar yakınken,
Nasıl bu kadar uzak olduk be abi.

Abi be, vallahi çok sevdim...
Hani koyunlar kuzularını,
Anneler yavrularını sever ya,
Öyle sevdim.
Abi ben,
Saçlarını bile koklamaya kıyamadım be...
Hangi su,
Hangi ilaç,
Hangi yara bandı geçirir yürek yaramı?
Yüreğime yara oldu be abi...
Öyle derin ki,
Kabuk ta bağlamıyor be abi.

Sevginin dili, dini, ırkı, mezhebi yoktur derlerdi,
İnanmazdım.
Şimdi mülteci bir bedeni sürüyorum,
Vatansız bir coğrafyada...
Gözlerim hep onun sınırında,
Ama giremiyorum artık dünyasına...
Ah be abim,
Dün sabah yine aynaya tükürdüm.
“Sen,” dedim,
“Sen ne korkak bir kadınsın!
Bir kere ‘seviyorum’ diyemedin ya,
Canım yanıyor abi...”

Kimliksiz bir ceset,
Dilsiz bir alfabe gibiyim.
Dilime “konuş” diyemediğim anların,
Vicdan azabını yaşıyorum.
Artık köfte de yemiyorum,
Ne güzel köfte yapardı be abi...
“Neden bu kadar lezzetli?” dediğimde,
“Aşk katıyorum,” derdi.
Şimdi her lokma boğazıma düğüm,
Her tat, ayrılığa zehir...
Ben ne körmüşüm be abi...

Çok korkuyorum be abi,
Bir gün benden başka biriyle evlenecek diye...
Ben, kirpiklerini bile tek tek saymıştım abi,
Var sen düşün gözlerine nasıl baktığımı.
Gözlerinin içinde kendimi bulurdum,
Şimdi kaybolmuş gibiyim,
Hiçbir el çıkartamaz beni bu karanlıktan.

Kes biletimi Hakan abi,
Cam kenarı değil,
Can kenarı olsun.
Yoksa yürek yağınımı dindiremez hiçbir umman.
Kes Hakan abi, kes...
Umudumu bileklerimden kes.
Yaşarken beni ben öldürdüm be abi.
Ben öldürdüm.
13.02.2025 10:02