Bodrum'da Gün Batarken Şiiri - Nilgün Taş

Tatildeyim şimdilerde,
Bodrum sanki cennetten belde.
Kalesi, marinası, Halikarnas’ı,
Cam gibi parlaklığında denizin,
Yüzen balıkları görmekse cabası.

Yamaçlarda beyaz badanalı evleri,
Ardından tatil köyleri,
Mis kokulu hercai çiçekleri,
Gel de bu diyarda,
Şair olma şimdi...

Gün sona ermekte,
Yalınayak yürüdüm önce çimlerde,
Sonra attım kendimi iskeleye,
Gün batımında engin maviliğin,
Yerini kızıla terk ettiği yerde,
İçimde huzur, daldım derinlere.

Kapladı ortalığı alaca kızıl,
Ruhum öylesine özgür, stres sıfır,
Anlatılmaz bu anlar,
Keyfine varılır ve yaşanır.

Ömür geldi de geçiyor derken,
Martıların korosuna kulak verdim:
'-Hayır. Henüz daha erken...'

Bir selam yolladım onlara yürekten,
Jest yaptı deniz dalgalarıyla gülerekten,
Bodrum'da gün batarken...