Böcekler! ! ! Şiiri - Emre Aycan

1.
tutup sıktı memesini
bir damla süt akıp düştü
siyah bulutlar arasından süzülüp
alev topuna
düştü bir damla bereket
bir damla hayat
önce kızıl toprak
güneşte kavrulmuşçasına
esmerleşti, karadı taşlar
soğudu
yaşamaya başladı küçük otlar
otlar küçük
otlar yeşil
aktı bir damla süt
düştü bir damla bereket
bir damla hayat

2.
tutup sıktı memesini
bin damla süt akıp düştü
bulutlardan yeryüzüne
birikti sular
sulardan doğdu bütün hayvanlar
kuşlar kapladı yeryüzünü
aktı bin damla süt
birikti sular
sulardan doğdu bütün hayvanlar

3.
tutup sıktı memesini
milyon damla süt akıp düştü
toprağın üzerine
eridi toprak
bir karınca yuvası gibi
açıldı toprak
kafalar, kollar, göğüsler, bacaklar, ayaklar
fışkırdı çırılçıplak
eridi toprak
bir karınca yuvası gibi
açıldı toprak
insanlar fışkırdı yeryüzüne
çırılçıplak;
böcekler gibi..

4.
geçti günler, milyar gün
milyarlarca gün
unuttu insanlarını
geçti günler, milyar gün
milyarlarca gün
unuttu

5.
çıplak insanlardan geldi
hayat şu ana
onun böcekleri taşıdı hayatı
bu zamana.

6.
hatırladı böceklerini
hatırladı çıplak bıraktığı insanları
baktı
acıdı
hatırladı
acıdı

7.
tutup sıktı memesini
yarım damla kan akıp düştü
yeryüzüne
milyarlarca parçaya ayrıldı
yarım damla kan
sıçradı tüm ellere
alev alev yandı eller
eller ateş
kalpler taş
yarım damla kan
sıçradı tüm ellere
alev alev yandı eller
eller ateş
taş kalpler…