Böcekle,Çiçek. Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Şu arılara bakıp,
Kıskanmamak mümkün mü?
O çiçek,bu çiçek durmadan,
Sevişiyorlar,bütün gün.
Hangi çiçek bal verir,
Hangi çiçek güzeldir,
En iyi onlar bilir,
Ve her gün çiçeklerle,
Kana,kana sevişirler.

Bense bir çiçeğe olsun,
Sahip olamadım.
Tek gülümü bile,
Koruyamadım,soldurdum.
Şimdi ardından ah çekip,
Ağıtlar yakmadayım.

Altmış gün süren,
Kısacık ömürlerinde,
Bütün çiçeklere konar,
Gün batana kadar,
Sevişir çiçeklerle arılar.
Bütün güzelliğiyle çiçek,
Kendini arı’ya sunar.
Bizlerede,aşkı,sevdayı,
Bıkmadan anlatırlar.

Kısacık ömründe,arılar,
Tüm çiçeklerle sevişir,
Bense yarım asır süren ömrümde,
Bir çiçeği yaşayamadım.
Mavi gözlüm,sarı saçlım,
Kırmızı gülüm dedim,
Sahilde beline sarılıp,
Yıldızlar altında,
Aşk şarkıları söyledim.
Soğuk fırtınalı gecelerde,
Ateş oldum,köz oldum,
Harında yandım,kül oldum,
Yinede kırmızı gülümü,
Şöyle doyasıya,
Yaşayamadım.