Bizliğin Ak Yüzü Şiiri - Mertali Aro

Düşün var yine bugün koynumda
Adın acı yüklü bir bulut gibi
Deler geçerken yüreğimi
Hasretinle prangalı boğuk bir
Nefes/ atıyor boynumun orta yerinde…
Senin tenin yansıya
Kara duvarlara ak bir kuş kanadı
Düştü yine derdim senden karalı
Kokun burnuma ne uzak ne acı…
Teninden öten gagalar başka yamaca dayalı
İçimde atan gülüşün bir özlem payı katlamalı
Ve can dururken bir nebze dahi
Sen olsun isterim içtiğim hava
Yattığım bulut
Okşadığım saç; bir kanayan yaraya merhem
süren parmak…
Gözlerinden içtiğim su hasret koruna akarak
Unutsun isterim sensizliği
Korkmasın derim yüreğim
Sana sarsın beden tüylerini
Kolları sana halka halka zincirli
Teninin ak ışığı yansıya kara duvarlarıma
Gel sevgilim Gel!..
Rüzgarları dindiren bir dal yaprağı
ol sularıma,
korkulu ve karanlık ve boğuk;
dinmez akşamların deminde uçur kokunu//
Laf dinletme sensiz bir geminin güvertesine
Yelken teslim etmeye yeltenen başı
Emrindedir, amadedir rengine vur
Bir satır başı taşa…
Al al olan yüzlerle kızarmış
Utangaç bir pay katlanan geceden uzayan
Kol bizim ellerimizle birleşen
Kalbe giden damarlı bir halkanın
içine yazılsın bizim adımız…
Tebessümün eksik olmasın dudak kıvrımımızdan
dahi/ aksın kana kana mutluluk
Erinçle kol kola gezen bir dostluk
Kurulsun dağların ardından eteklerine kadar
Biz barınan gökten yere kadar
Çizili bir buharlı kadar
Işıklı bir rampa kadar hoş kokulu
Aydınlık bir gelecek çizilsin adımızla
Saklımızla namus kokan yüzün
Mübarek saçın açılsın kapalı kapılar ardında
Bir benim ferim olan gözlerinin karşısında
Kestaneye çalan düzlüklerin serilsin kollarıma
Gözlerine rengini veren şiirin adı
Bizden kopmasın sadakat yüklü
Hayatın parçası…
Dantelli perdenin ak yüzünde
Umut dolu gözlerle parıldayan,
bir olsun gözlenen pencereden bizli gelecek…