“bizler şairiz, namus işçisiyiz yani”
kadınlarımızla kadın oluruz,
dağda beraber kuru odun toplarız.
beraber uzatır ellerimizi, yanan sobaya
beraber ısınırız.
beraber oturduğumuz sofradan
beraber kalkarız.
bakmayız doğurduğumuz çocuğun
gözlerinin rengine.
bize ne
ister siyah olsun, isterse mavi
“bizler şairiz, namus işçisiyiz yani”
neler yazar yürekte
ona bakar, onu okuruz.
erkeklerimizle erkek oluruz,
beraber cephede, barikatlarda,
aynı kanı dökeriz yüreklerimizden.
beraber bir ölür
beraber bin çoğalırız.
beraber çıktığımız her kapıdan
beraber gireriz.
döneklik, kahpelik yazmaz kitabımızda.
bize ne
eline, diline sahip olamazmış kimi
“bizler şairiz, namus işçisiyiz yani”
dökecek gözyaşı varsa
beraber döker,
ama dönmeyiz yürüdüğümüz yoldan geri.
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)