Bizler Çocukken Şiiri - Mehmet Şahan

BİZLER ÇOCUKKEN

Sokakta koşarak çember çevirir,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!
Bazen de coşarak semer devirir,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!

Saate uymazdık ana uymazdık,
Taate uymazdık tana uymazdık!
Rahata uymazdık hana uymazdık,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!

Hava bulut, ayaz olsa kalkardık,
Ne doluda ne de karda korkardık!
Kuşlar gibi daldan dala sarkardık,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!

Ne taksimiz ne de takamız vardı,
Nice eğlencemiz, şakamız vardı!
Siyah önlük beyaz yakamız vardı,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!

Hayali hayları; ünü bilmezdik,
Özel beş çayları, günü bilmezdik!
Keşke eyvahları; dünü bilmezdik,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!

Hayat şartlarımız daha beterdi,
Yanardı sobamız, baca tüterdi!
Eldeki varımız bize yeterdi,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!

Pir-î Fânî der ki; aşlar sevgiydi,
Evin temelinde taşlar sevgiydi!
Herkesin kalbinde başlar sevgiydi,
Özgürce yaşardık bizler çocukken!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
06.05.2024 – KAPAKLI