Bizler
Kapitalist şiddetin
Kucağında büyüyen
Yorgun çocuklarız
Her şey parayla alındı bize
Savaşlar, göçler ve ölümler
Gökler her zaman mavi değildi
Umudu tutumlu kullanmaya
Mecbur bırakıldık
Sırasıyla boğazladılar
Çocukluğumuzu
Kimimizin nefesi
Kimimizin umudu asıldı
Bizler çizilmiş sınırlardık
Kendi ötemize yasaklanmış
İçimize kapatılmıştık
“Asil” yargılarıyla tutukladılar
Vurgunluğumuzu
Saflığımızı.
Toprağın
Umutla doğurduğu fidelerdik
Sancısına saygı duyulmamış
Yine de ne güzel şey
Ölmekle yaşamın arafında
Memesinde
İnanç emziren
Anaların
Çocukları olmak
Çoğalarak akan mutsuzluğa
Düş kaptırdıkça
İnatla gülümsemek
Namussuzluğa.
Murat Demirci
Kayıt Tarihi : 7.7.2017 02:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Demirci 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/07/bizler-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!