Bizimki Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Ülser de kansere çevirmedik ce,
Doktora, ilaca, bakmaz bizimki.
Afetler viran''ı devirmedik ce,
Kışlağında ateş yakmaz bizimki.

Tevekülle bekler düzelir diye,
Gafleti hain''e sanki hediye.
Sormaz ki olanlar, olmuştur niye?
Aklını bu işe, takmaz bizimki.

İnanır aleme, samimi sanır,
İnanır, hileye daim aldanır.
Üstelik sabreder durur dayanır,
Kalbine hiç şüphe sokmaz bizimki.

Kendisi muhtaçken habire verir,
Verince üstelik nankörlük görür.
Hayrettir, yine de kervanı yürür,
Yaptığını başa, kakmaz bizimki.

Bizimki dediğim, halkımdır benim,
İçinde geçmekte zamanım günüm.
Tarihe saf diye yazılsa ünüm,
Durmuşoğlum halden bıkmaz bizimki.