Bizim Sınıf A/11/B
Bu satırları,kaybettiğimiz dört yılın,
Bir yıl ardından yazıyorum,
Kalemlerle yazılamayacak kadar çok şey var,
Sözlerle ifade edilemeyen dostluğumuzu,
Ve geriye kalan kocaman boşluğu biliyorum.
Ben beraber yaptığımız her şeyi özlüyorum,
Pikniklerini ve tam kadro iftarlarını özlüyorum.
'Keşke tüm bunlar bir rüya olsa,
Ve ben her gece görsem diyorum,
Ben herşeyini özlüyorum da,
Bi tek son senenin karnesini almayı özlemiyorum.
ÇÜNKÜ;
Biz bir sınıftık, başkaları gibi değil,
Biz bir bütündük,bilmem kaç parça değil.
Kayıt Tarihi : 17.5.2007 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!